RACH GIA - Cochinchina
Klikime: 615
MARCEL BERNANOISE1
Provinca e Raçgjia [Rạch Giá], 235.000 banorë. Kryeqytet Raçgjia [Rạch Giá] ose fshat i Vinh Se Van [Vĩnh Thanh Vân]: 10.000 banorë, 3 delegacione: E gjata ime [Mỹ e gjatë], Giong Rieng [Giòng Riềng], Shko Quao [Gò Quao]. 10 kantone.
I. Gjeografia Fizike
SITUATA DHE ASPEKTI
Provinca e Raçgjia [Rạch Giá], në perëndim të skajshëm të Cochin-Kinë, shtrihet në Gjirin e Siamit, midis provincave të Baklieu [Bạc Liêu] në jug, të Soktrang [Sóc Trăng] dhe Kanto [Cần Thơ], dhe Longxuyen [Long Xuyên] në lindje, në Chaudoc [Châu Đốc] dhe Hatien [Hà Tien] në veri. Ky është një nga rajonet më të mëdha në Cochin-Kinë, si dhe një nga më të pasurit, por ai ende nuk ka arritur zhvillimin e tij të plotë, pasi vetëm kohët e fundit është vendosur nën kultivim. Rreth 15 vjet më parë, pyjet e dendura të saj ishin shtëpitë e tufave të elefantëve, por këto duheshin shkatërruar gradualisht për të bërë të mundur që toka të kultivohej.
Banesë si gjithë fusha e pafundme e Cochin-Kinë, megjithatë, në veri-perëndim, disa tokë ngrihen, me raste që arrijnë një lartësi prej 200 metrash. Krahina kryqëzohet me kanale, përrenj dhe rrugë ujore që lidhin dy lumenjtë e vegjël: Kënga Cai Long [Sông Cái Lồng] dhe Këngë Cai Be [Sông Cái Bè] me Basak [Bassac]. Deri në vitin 1920, rrugët ujore ishin mjeti ekskluziv i komunikimit. Rrugët: Që nga viti 1920, hapja e Raçgjia [Rạch Giá] - Kanto Rruga e sjellur [Cần Thơ] Raçgjia [Rạch Giá] shumë më afër pjesës tjetër të Cochin-Kinë dhe mund të arrihet çdo ditë nga veshi motorik nga Saigon [Sài Gòn] në shtatë orë. U deshën më parë 24 orë me ujë për të arritur në këtë post të largët dhe krejt të veçantë. U deshën pesë vjet punë të konsiderueshme për të bërë këtë rrugë, dhe bëri thirrje për përpjekje të jashtëzakonshme, për shembull ura e llaçit të hedhur sipër Cai Lon [Cái Lớn], i cili nuk është më pak se 300 metra i gjerë, dhe ka një spastrim të shkëlqyeshëm.
II. Gjeografia administrative
Qyteti kryesor: Fillimi i punës në 1914, Raçgjia [Rạch Giá], qyteti kryesor, u restaurua me shpejtësi, u ruajt dhe u zbukurua nga administratori aktiv M. Chassaing. Shtëpitë evropiane janë pothuajse të gjitha gërmadhat e ndërtuara fort, dhe u ngrit një kishë e shkëlqyer në 1922. Spitali, shkollat, hoteli janë me një aspekt shumë brohoritës, edhe nëse jo mjaft deri në pasurinë e vendit.
Porti i Raçgjia [Rạch Giá] hapet në një gji të madh i cili është i strehuar mjaft, por i cili shpejt shuhet me baltë. Junks duke lundruar detet e larta nga Hong Kong [Hồng Kông] në Singapor futur në Raçgjia [Rạch Giá] dhe të vazhdojë një tregti shumë të rëndësishme me orizin, peshkun e kripur, njeriun nuoc [nước mắm] etj.
BANORË
Shumica e popullsisë është Annamite, por ekziston një pjesë e madhe e kinezëve dhe kamboxhianëve që banuan në vend shumë kohë para Annamites. Kjo është arsyeja pse faltoret kineze kanë një bukuri kaq të madhe. Pagodat Kamboxhiane janë gjithashtu shumë të pasura, por më pak mbahen mirë. Annamitët kanë ngritur disa tempuj Bhuddist, por ato janë shumë moderne në stil.
Periferi të Raçgjia [Rạch Giá] nuk ofrojnë asgjë të jashtëzakonshme, por fshatrat rriten me shpejtësi me prosperitetin në rritje të vendit. Qendra e Long My tejkalon në rëndësi të gjithë fqinjët e saj. I ndodhur në kryqëzimin e rrugëve ujore të rëndësishme, qendra është zhvilluar në mënyrë të konsiderueshme, siç vërehet nga ndërtesat e shkëlqyera, tregu i madh, rrugët, urat dhe punimet e ndryshme të ndërmarra në këtë rajon.
III. Gjeografia Ekonomike
Siç është përmendur tashmë, bujqësia është industria kryesore ekonomike e krahinës. Progresi gjatë viteve të fundit ka qenë i jashtëzakonshëm, dhe vlera në rritje e të gjithë krahinës në të ardhmen e afërt duket e siguruar. Shpërndarja e produkteve të tokës po paraqet një aktivitet të dukshëm tregtar, kryesisht në eksporte në Singapore.
BAN TU THƯ
1 / 2020
SHËNIM:
1: Marcel Georges Bernanoise (1884-1952) - Piktor, lindi në Valenciennes - rajoni më verior i Francës. Përmbledhje e jetës dhe karrierës:
+ 1905-1920: Duke punuar në Indokinë dhe përgjegjëse për misionin e Guvernatorit të Indokinës;
+ 1910: Mësues në Shkollën e Lindjes së Largët të Francës;
+ 1913: Studimi i arteve indigjene dhe botimi i një numri artikujsh studiues;
+ 1920: Ai u kthye në Francë dhe organizoi ekspozita arti në Nancy (1928), Paris (1929) - piktura peizazhesh për Lorenën, Pyrenees, Paris, Midi, Villefranche-sur-mer, Saint-Tropez, Ytalia, si dhe disa suvenire nga Lindja e Largët;
+ 1922: Botimi i librave për Artet Dekorative në Tonkin, Indokinë;
+ 1925: Fitoi një çmim të madh në Ekspozitën Koloniale në Marsejë dhe bashkëpunoi me arkitektin e Pavillon de l'Indochine për të krijuar një sërë sendesh të brendshme;
+ 1952: Vdes në moshën 68 vjeç dhe lë një numër të madh pikturash dhe fotografish;
+ 2017: Punëtoria e tij e pikturës u fillua me sukses nga pasardhësit e tij.
REFERENCAT:
◊ Libri “LA KCHINCHINA”- Marcel Bernanoise - Hong Duc [Hồng c] Botuesit, Hanoi, 2018.
◊ wikipedia.org
Words Fjalët e guximshme dhe të italizuara Vietnameze janë mbyllur brenda thonjëzave - të vendosura nga Ban Tu Thu.
SHIKO MË SHUMË:
◊ CHOLON - La Cochinchine - Pjesa 1
◊ CHOLON - La Cochinchine - Pjesa 2
◊ SAIGON - La Cochinchine
◊ GIA DINH - La Cochinchine
◊ BIEN HOA - La Cochinchine
◊ THU DAU MOT - La Cochinchine
◊ THO IME - La Cochinchine
◊ TAN AN - La Cochinchine
◊ COCHINCHINA